Nie mogę narzekać na brak myśli. Zajmują margines strony dnia. Potrafią zabliźnić i rozdrapać i mniej ważne, czy są czystek jak łza, czy przypominają ropę oczyszczającą ranę. Nie umiem powiedzieć też, które są ważniejsze. Są moje. Subiektywnie pożądane, mimo że obiektywnie ich wartość zakleja kolejna przecena. Jest czas, jest miejsce, jest droga i jej pobocza. Nie mogę narzekać na brak myśli, a większość znajdziecie w outlecie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
dziękuję za komentarz