Człowiek jest stworzeniem ułomnym, choć mniej popularne wspominać o tym, zamiast o niewątpliwie potrzebnym sukcesie, czy rozwoju. Nic jednak niczego nie wyklucza, bo może raczej w czymś utwierdza. Nie jest to usprawiedliwienie, a bardziej obietnica, zobowiązanie i ukryty potencjał wspomnianego rozwoju. W stosunkowo niedługim czasie, jaki mamy do dyspozycji (indywidualne kilka - kilkadziesiąt lat w stosunku do historii człowieka), jako jednostki oraz część większych całości, codziennie wybieramy autonomicznie, między innymi dostępne bez ograniczeń gesty, w tym te bez słów, przechodzące przez przyzwyczajenie w styl bycia, jak szacunek lub jego przeciwieństwo w postrzeganiu innych, czy rozmowie. To tworzy rzeczywistość, a dotyczy zarówno prawdziwych i aspirujących profesjonalistów, ekspertów, naukowców teoretyków i praktyków oraz tzw. szarego człowieka, jak ja (być może dlatego ja o tym piszę). To truizm, jednak te czasem niepotrzebnie usuwane są ze scenariuszy. Aktualny tyle samo dzisiaj, co tysiące lat temu. Możliwość wyboru to obietnica, zobowiązanie i potencjał tworzący ludzki gatunek, bo chcemy, czy nie, łączy wszystkich więcej, niż się wydaje, a może wszystko. Miejsce, mniej lub bardziej wspólny rozwój, czasem bardzo potrzebny sukces, który nie bez powodu można mierzyć więcej, niż jedną kategorią, ale z pewnością to, że człowiek jest stworzeniem ułomnym.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
dziękuję za komentarz